Pierwsze kroczki dziecka - na co powinniśmy zwrócić uwagę

Pierwszą ważną informacją jest iż, dziecko w wieku 12 miesięcy nie musi jeszcze chodzić ma na to czas. Natomiast, jeśli już zacznie to, nie jest to jeszcze wzór gracji. Należy więc, cieszyć się z jego osiągnięć, aby nasza pociecha miała motywację. Warto wtedy wiedzieć jakimi problemami należy się przejmować, a jakimi wystarczy się bacznie przyglądać.

1. Najczęstsze błędy rodziców- pierwsze kroki i późniejsza nauka chodzenia, to bardzo ważna oraz złożona umiejętność. Dziecko musi opanować, koordynację ruchową, skupić swoją uwagę oraz, utrzymać równowagę. Często chcąc pomóc dziecku, wkładamy je w chodziki myśląc, że to wesprze jego naukę chodzenia. Tymczasem jest to błąd. Jak już nieraz podkreślaliśmy w naszych artykułach, jeśli dziecko jeszcze nie chodzi, oznacza to, że nie jest na to gotowe.

2. Płaskie stópki- we wczesnym dzieciństwie jest to całkowicie normalne. Kości i stawy w stopie maluszka, są jeszcze bardzo giętkie, a mięśnie wzmacniające je nie są jeszcze w pełni rozwinięte. Nasza pociecha musi wypracować je, aby odpowiednio się rozwinęły. Zważając na to iż, dopiero rozpoczyna, mięśnie nie miały jeszcze szansy się wzmocnić więc łuk stopy nie będzie się odznaczał. Pamiętajmy również że, warstewka tłuszczyku skutecznie ukrywa jakiekolwiek wyżłobienie w podeszwie stopy.

3. Potykanie się – jest to również normalne na wczesnym etapie nauki chodzenia. Wynika to z braku umiejętności utrzymywania równowagi a także, koordynacji ruchów. Nie powinniśmy się tym niepokoić, z czasem będzie to występować coraz rzadziej. Jeśli jednak nasza pociecha jest już starsza, opanowała sztukę chodzenia, a jednocześnie potyka się tzw. "o własne nogi" a także, traci równowagę– należy udać się do lekarza na konsultację neurologiczną.

4. Stopy skierowane do środka- charakterystyczna cecha dla okresu nauki chodzenia, tu jednak istnieje kilka warunków. Pierwszy to: stopy mogą być skierowane jedynie delikatnie do środka, drugi: takie zachowanie powinno minąć po kilku miesiącach. Jeśli zauważamy nadal skierowanie stóp do środka należy udać się na konsultację ortopedyczną.

5. Nóżki na zewnątrz- kaczkowaty chód u dziecka jest normalny, wręcz konieczny. Dziecko stawia stópki na zewnątrz aby ułatwić sobie utrzymanie równowagi.

6. Chodzenie na paluszkach- występuje u wielu dzieci, a w okresie nauki chodzenia jest również normalne. Wspomaga to naukę utrzymywania równowagi, odpowiednio rozwija napięcie mięśniowe oraz, koncentrację uwagi. Należy obserwować czy tendencja utrzymuje się po ukończeniu trzeciego roku życia, jeśli tak należy skonsultować się z pediatrą.

7. Krzywe nóżki- czyli, łukowato wygięte (ze szparą między kolankami) ma większość dzieci rozpoczynających chodzenie. Jeśli dziecko ma urozmaiconą dietę, gdzie zachowana jest odpowiednia ilość witaminy D, objaw może występować naturalnie, do drugich urodzin kolanka powinny się wyprostować.

Bardzo ważne jest, aby obserwować dziecko, oraz reagować w odpowiednim momencie i rozważnie tak by dać dziecku szansę na samodzielny rozwój. Można jednak wspierać malucha w nauce chodzenia poprzez: wychodzenie na spacery, pozwalając mu na samodzielne kroki; tworzenie zabaw motywujących do poruszania. Pamiętajmy również że, według ortopedów prawie 90 proc. noworodków ma zdrowe stopy.